De reis naar....

Op reis naar Sardinië met school. De week in februari dat Martina, mijn uitwisselingspersoon hier kwam en ik haar ophaalde bij de bus. Dit was anders. Nu stapte wij de bus in naar het vliegveld. En nee, niet naar Schiphol, maar naar Düsseldorf! Iris en ik gingen naast elkaar in de bus en zo begonnen de eerste 3 uur van de reis. Aangekomen in Düsseldorf moesten we twee uur wachten. Na die twee uur gingen we door de douane. En ja hoor, iemand had een grainder meegenomen wat ervoor zorgde dat het weer wat langer duurde. Eenmaal in het vliegtuig vond ik het helemaal niet meer eng om te vliegen. Het was een lekker plastic vliegtuig, Ryan Air, maar ik vond het heel fijn om hiermee te vliegen. 2 uur later waren we in Sardinië. Ik dacht dat er een einde kwam aan de reis maar we moesten toen nog 3 uur met de bus. Dit waren niet meer de platte wegen als in Nederland. Het eerste wat me opviel is dat het er droog was. En natuurlijk de bergen waar ik ontzettend misselijk van werd. Maar uiteindelijk kwamen we aan in een beetje een afgestorven stadje, Villacidro, waar de school open stond met alle leerlingen om ons te ontvangen. We bleven daar even eten en in de avond was ik zo moe dat we gewoon thuisbleven.